bir gün ben de kütüphaneye gidebileceğim!

bu sabah beynimle uzun süre sonra tekrar konuştuk. bana kitapların kanatlarında uçabileceğimi söyledi. bir de dün gecemi anlattım ona, nasıl korktuğumu ve eskiden beynimin olduğu yerde düşüncelerin yer yer koşuşturup yer yer puro içtiğini. biraz rahatlattı, çay demledi ve aslında beni güzel günlerin beklediğini söyledi. belki başka bir beyinle bile karşılaşabilirmişim.

bu sabah beynim hiç kıskanç davranmadı. aksine destekleyiciydi ve sanırım alışma sürecimde zaman zaman yanımda olacak. beynimle boşanmanın bu zaman içinde yaptığım en gerekli ve sağlıklı (sağlıklı kısmını tartışabiliriz sanırım) şeylerden biri olduğunu hissediyorum. bunu yaptığıma göre artık devam edebilirim gibi geliyor. 

belki yine calculus ve fizik derslerinde çabalamam, kitap okumam okumam okumam iyi olacaktır. yahu kim bilir, bilgisayar okurum belki. belki de küçük çocukları o kadar severim ki öğretmen olmak isterim yeniden. beynimle büyük bir kavga ve boşanmamız, şimdi beni büyütecek olan şeylerden.

düşünmek yine güzel. güreşen düşüncelerim de zamanla büyüyecekler. o zaman dünya barış içinde yaşayacak, çocuklar gülecek ve herkes huzurla dolacak.

şimdi o lokumu nasıl götürürüm ona bakayım, gerisi gelir.

como eso, pero mejor. mas mas mejor.