sonunda hüzünden çıldırdım sanırım.

on beş ağustosa geri bakış: babanın katili gelip senden özür dilediğinde onu affetmekten başka çaren yoktur, çünkü affetmeden yaşamak yaşamamaktan daha kötüdür.

ya da temiz; çıkacaksın dağa ve asla inmeyeceksin.

editoski: bu şampuan kokusunun niye bende üzgün hisler çağrıştırdığını hatırladım. seminarcampte arkadaşımın şampuanını kullanıyordum, o da böyle kokuyordu, ve duşa her girdiğimde sevgilimi özlediğim için -düşündüğün kadar müstehcen değil, sadece insan duşta yalnız kalıyor- üzülürdüm, o yüzden bu kokuyu -çok güzel olmasına rağmen- sevmezdim.

first you would forget his chin, and then his nose, and after a while you would struggle to remember the exact color of his eyes... diyor kevin kline.