Perşembe haftanın dördüncü günüdür

Yanlış kararlar verdiğim zaman düzeltmenin ya da onlarla yaşamanın bir yolu olduğunu biliyorum. En azından umuyorum, bu umudu da elimden almasınlar zaten. Ama olduğum kişinin, olmakla rahat olduğum kişiliğimin birçok kez yanlış veya eksik olmakla kalmayıp utanılası olduğunu duymak kalbimi kırıyor. Çünkü hayatta sadece rahat ve mutlu ve huzurlu olmak yok, ama bu korkularımın da geçersiz olduğunu duymak istemiyorum. Doğrusu buraya ne yazmak istediğimi de bilmiyorum, kim benden ne bekliyor ve beklemekte ne kadar haklı onu bile şaşırmış durumdayım artık.